Το τελευταίο διάστημα το θέμα της κτηνοτροφικής και της αγροτικής παραγωγής μπήκε στην επικαιρότητα λόγω του σκανδάλου που ξέσπασε με τις απάτες σε επιδοτήσεις ανύπαρκτων ζώων και βοσκοτόπων και ονομάστηκε “σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ”, ρίχνοντας άδικα όλη την ευθύνη σε αυτόν και ειδικά στους εργαζομένους/ες του. Ένα σκάνδαλο για το οποίο όλοι οι κυβερνώντες δείχνουν να πέφτουν από τα σύννεφα, παρ’ όλο που κυκλοφορούσε σε παραπολιτικά εφημερίδων εδώ και μήνες και είναι σε πλήρη γνώση τους εδώ και χρόνια, αλλά δεν έκαναν τίποτα για να το σταματήσουν κι αυτό γιατί εξυπηρετούσε κομματικά και οικονομικά συμφέροντα.

Όμως, το πραγματικό σκάνδαλο είναι η ίδια η ΚΑΠ της ΕΕ που αντί για την ίδια την κτηνοτροφική παραγωγή επιδοτεί τους βοσκοτόπους, ακόμα και αν σε αυτούς δεν βόσκει κανένα ζώο.Κι αυτό γιατί μία από τις κατευθύνσεις της ΚΑΠ είναι η μείωση των παραγωγών, ώστε κρίσιμοι πόροι να κατευθυνθούν σε άλλους τομείς της οικονομίας και, σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, στις μονοκαλλιέργειες του τουρισμού και των κατασκευών. Μέσα στο πλαίσιο αυτό, η εμφάνιση φαινομένων απάτης είναι αναμενόμενη, γι’ αυτό και εμφανίζεται σε πολλές χώρες. Αυτό φυσικά καθόλου δεν σχετικοποιεί τις εγχώριες ευθύνες όπως έσπευσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός να κάνει (με αναφορά ότι 17 χώρες έλαβαν αντίστοιχα πρόστιμα). Μόνο η χώρα μας πήρε πρόστιμα 415 εκατομμυρίων ευρώ όταν όλες οι άλλες μαζί πήραν 117! Και η συντριπτική πλειοψηφία των προστίμων αφορά στην περίοδο της κυβέρνησης ΝΔ μετά το 2019 (και αναμένεται να αυξηθούν κι άλλο αφού δεν έχουν καταλογιστεί όλα ακόμα), ενώ τα υπόλοιπα αφορούν στην περίοδο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Οι αποκαλύψεις των ηχογραφημένων διαλόγων μεταξύ στελεχών της κυβέρνησης και της ΝΔ που οργάνωναν αυτό το φαγοπότι αποκαλύπτουν αφενός την κεντρικό σχεδιασμό και μεθόδευσή του από τον πυρήνα του «επιτελικού» κράτους, το Μέγαρο Μαξίμου (στον οποίο ανήκε και ο Μάκης Βορίδης για όσους τον ξεχνούν…), αφετέρου την κυνικότητα με την οποία λυμαίνονται το δημόσιο ταμείο και τις επιδοτήσεις αυτοί οι μηχανισμοί.

Στην εγχώρια περίπτωση, είναι αφελές να πιστεύουμε ότι τα αρμόδια όργανα της ΕΕ δεν είχαν έστω μια υποψία για το τι συμβαίνει με τις επιδοτήσεις στην Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια. Αν δεν έκαναν τα στραβά μάτια πως ενέκριναν την «αύξηση» των βοσκοτόπων κατά 1.206.360(!) στρέμματα στη 2η τροποποίηση της Ελληνικής ΚΑΠ, μία έγκριση που οδήγησε σε περαιτέρω μείωση στη τιμή της «Βασικής ενίσχυσης» των κτηνοτρόφων αφού ίδιο κονδύλι επιδοτήσεων μοιράστηκε με πολύ περισσότερους (πραγματικούς και πλαστούς) δικαιούχους. Το ότι αποφάσισαν να το ελέγξουν σε μια συγκυρία που εντός της ΕΕ ανοίγει η συζήτηση για αναδιανομή των αγροτικών ενισχύσεων μεταξύ των κρατών-μελών και ταυτόχρονα μια άλλη συζήτηση για μεταφορά κονδυλίων από τον αγροτικό τομέα στις εξοπλιστικές δαπάνες ίσως δεν είναι τυχαίο...

Αυτά τα φαινόμενα απάτης πρέπει να παταχθούν πρώτα και κύρια γιατί ζημιώνουν τους πραγματικούς κτηνοτρόφους και αγρότες και τελικά ζημιώνουν την ίδια την εγχώρια παραγωγή και όσους ασχολούνται με αυτή. Οι απάτες αυτές ξεκίνησαν από ομάδες που λειτουργούν σαν εγκληματικές οργανώσεις και διευκολύνθηκαν από τις αποφάσεις της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας σε συμφωνία πάντα με τα αρμόδια όργανα της ΕΕ. Δεν μπόρεσαν να ελεγχθούν από τον ΟΠΕΚΕΠΕ λόγω της μεγάλης έλλειψης προσωπικού (αυτή τη στιγμή υπάρχουν 520 περίπου υπάλληλοι ενώ οι οργανικές θέσεις που προβλέπονταν προ μνημονίων ήταν 1700) και άλλων δομικών αδυναμιών του και τελικά η κυβέρνηση επιχειρεί να ρίξει την αποκλειστική ευθύνη στην τελευταία τρύπα του συστήματος δηλαδή τον ίδιο τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Και μάλιστα όχι στις διοικήσεις, αλλά στους εργαζόμενους/ες του, με τον εκπρόσωπο Τύπου της Κυβέρνησης να σπεύδει εξαρχής να υποδείξει ως ενόχους τους κατώτερους υπαλλήλους στην προσπάθειά του να βγάλει λάδι υπουργούς και όλο το πολιτικό σύστημα.

Η κατεύθυνση για διάλυση του ΟΠΕΚΕΠΕ και ενσωμάτωσή του στην ΑΑΔΕ περισσότερο μοιάζει σαν κουκούλωμα της υπόθεσης, παρά με αναζήτηση πραγματικής λύσης. Πόσο μάλλον που, καθώς θα ενσωματωθούν σε αυτή ταυτόχρονα ΣΔΟΕ και τελωνεία, θα πάρει τη μορφή άτυπου Υπουργείου που δεν θα ελέγχεται από τη Βουλή. Αυτό που πραγματικά χρειάζεται δεν είναι άλλη μια Ανεξάρτητη Αρχή, αλλά ένα θεσμικό πλαίσιο που θα διασφαλίζει την αντικειμενικότητα και το αδιάβλητο των επιδοτήσεων, θα παρέχει στους δημόσιους ελεγκτικούς μηχανισμούς τη δυνατότητα και την ανάλογη προστασία ώστε να διενεργούν πραγματικούς ελέγχους. Και κυρίως, χρειάζεται η χάραξη αγροτικής πολιτικής που δεν θα έχει ως κύριο στόχο τις επιδοτήσεις, αλλά τη στήριξη των παραγωγών, την παραγωγή επαρκών και ασφαλών τροφίμων για τη χώρα. Στη βάση των παραπάνω, οι στόχοι πρέπει να είναι:

  • Ανυπακοή και απειθαρχία στην ΚΑΠ, ουσιαστική εθνική πολιτική ενίσχυσης της πρωτοβάθμιας παραγωγής και των παραγωγών προς όφελος της επισιτιστικής επάρκειας. Είναι σαφές ότι αυτό μπορεί να εξυπηρετηθεί μόνο εντός μία γενικότερης κατεύθυνσης ρήξης με την ΕΕ και τις πολιτικές της που διαλύουν την μικρή πρωτογενή παραγωγή προς όφελος των μεγάλων εκμεταλλεύσεων και των πολυεθνικών των τροφίμων.
  • Στελέχωση των φορέων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και των σχετικών υπηρεσιών των Περιφερειών με επαρκές προσωπικό που θα αμείβεται αναλόγως του σημαντικού ρόλου του στην ανάπτυξη και προστασία της πρωτογενούς παραγωγής.
  • Ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών σε προσωπικό και μέσα για την παραγωγή ασφαλών τροφίμων και τη δίκαιη κατανομή των ενισχύσεων στην αγροτική παραγωγή. Οι πάσης φύσεως έλεγχοι να παραμείνουν στο δημόσιο χωρίς την εμπλοκή εργολάβων.
  • Να αποκαλυφθούν και να πληρώσουν οι πραγματικοί ένοχοι των φαινομένων απάτης και οι πολιτικές που τα δημιουργούν και τα εκμεταλλεύονται. Τα πρόστιμα να τα πληρώσουν αυτοί που έλαβαν παράνομες επιδοτήσεις (ακόμα και 19 εκατομμυρίων σε ένα ΑΦΜ!) και αυτοί που υπέγραψαν για να γίνουν οι διοικητικές παρατυπίες και όχι οι αγροτοκτηνοτρόφοι οριζόντια ή ο ελληνικός λαός, όπως διεμήνυσε αρχικά ο νέος υπουργός Τσιάρας με μία προκλητική δήλωση για κάλυψή τους από τον εθνικό προϋπολογισμό, που αναγκάστηκε να ανασκευάσει αργότερα.
  • Να μην γίνουν οι εργαζόμενοι/ες για άλλη μια φορά οι αποδιοπομπαίοι τράγοι του συστήματος. Η όποια αλλαγή γίνει στη λειτουργία του ΟΠΕΚΕΠΕ να μην γίνει στις πλάτες των εργαζομένων του. Καμία απώλεια θέσης εργασίας και εργασιακών κεκτημένων.

ΜΕΤΑΒΑΣΗ – οργάνωση για την κομμουνιστική προοπτική