Να σταματήσει ο παράνομος και απαράδεκτος αποκλεισμός των ΗΠΑ ενάντια στην Κούβα!
Η πρόσφατη απόφαση του απερχόμενου προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, να ανακοινώσει τρία μέτρα χαλάρωσης του αποκλεισμού της Κούβας (αφαίρεση της Κούβας από την λίστα κρατών που υποστηρίζουν την τρομοκρατία, ακύρωση της λίστας με κουβανικούς οργανισμούς για τις οποίες ο αποκλεισμός εφαρμοζόταν με ακόμα μεγαλύτερη αυστηρότητα και πάγωμα της επεξεργασίας από τα δικαστήρια των ΗΠΑ των προσφυγών κατά της Κούβας στα πλαίσια του νόμου Χέλμς-Μπάρτον) αποτελεί αναμφίβολα ένα μικρό βήμα σε θετική κατεύθυνση.
Σε καμία περίπτωση όμως δεν επαρκεί για την αποκατάσταση της κουβανικής οικονομίας και της ποιότητα ζωής του κουβανικού λαού καθώς δεν αναιρεί τον πυρήνα της επιθετικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής αποκλεισμού που εφαρμόζουν οι ΗΠΑ κατά της Κούβας, ενώ ανά πάσα στιγμή ο νεοεκλεγείς πρόδερος Ντ. Τραμπ μπορεί να επαναφέρει αυτές ή και χειρότερες κυρώσεις.
Ο λαός της Κούβας δεν σταμάτησε στιγμή να παλεύει για μια καλύτερη ζωή και για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού δείχνοντας ταυτόχρονα το υψηλό αίσθημα διεθνισμού και την έμπρακτη αλληλεγγύη του στους λαούς του υπόλοιπου κόσμου όπως πρόσφατα μέσα στην πανδημία με τις μπριγάδες χιλιάδων γιατρών που συνέδραμαν όπου ζητήθηκε. Μετά από 65 χρόνια συνεχούς αποκλεισμού, κυρώσεων και οικονομικού στραγγαλισμού, η κουβανική κοινωνία βιώνει μια οικονομική κρίση με σοβαρές ανθρωπιστικές προεκτάσεις. Η σκλήρυνση των κυρώσεωντων ΗΠΑ επί πρώτης προεδρίας Τραμπ σε συνέχεια των νόμων Τοριτσέλικαι Χέλμς-Μπάρτον , σε συνδυασμό με την πανδημία και τους πρόσφατους τυφώνες Μίλτον, Όσκαρ και Ράφαελ έχουν δημιουργήσει στο νησί συνθήκες που ξυπνούν μνήμες της Ειδικής Περίοδου .
Η ανεπαρκής διαθεσιμότητα συναλλάγματος, αποτέλεσμα αφενός της πτώσης του τουρισμού λόγω πανδημίας και λόγω ένταξης της Κούβας στην λίστα κρατών που υποστηρίζουν της τρομοκρατία και των συνεπακόλουθων δυσκολιών στην έκδοση βίζας για ΗΠΑ και αφετέρου της σημαντικής μείωσης της παραγωγής και των εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών λόγω κυρώσεων, δυσμενούς διεθνούς οικονομικοπολιτικού περιβάλλοντος αλλά και αδυναμίας προμηθειών καυσίμων και πρώτων υλών (αδυναμία η οποία τροφοδοτεί και τροφοδοτείται από την την ανεπάρκεια διαθέσιμου ξένου νομίσματος) σε συνδυασμό με τις καταστροφές σε υποδομές του Εθνικού Συστήματος Ηλεκτροπαραγωγής από τους πρόσφατους τυφώνες, οξύνει την ενεργειακή κρίση. Οι συχνές διακοπές ηλεκτροδότησης δυσχεραίνουν την ποιότητα ζωής του κουβανικού λαού αλλά και την παραγωγή και συντήρηση τροφίμων και φαρμάκων, τα οποία βρίσκονται σε έλλειψη.
Σε ένα περιβάλλον με έντονους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και πολέμους, με τον ηρωικό αγώνα του Παλαιστινιακού λαού που αντιστέκεται στο γενοκτονικό κράτος του Ισραήλ και στους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, με όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και άνοδο της Ακροδεξιάς διεθνώς, η αλληλεγγύη και η ανάγκη για έμπρακτη στήριξη στον αγωνιζόμενο Κουβανικό λαό και στην Κουβανική Επανάσταση για να μην σβήσει αυτός ο φάρος αξιοπρέπειας και ελπίδας, είναι βασικό στοιχείο συγκρότησης μιας ανατρεπτικής αριστερής πολιτικής!
Ως ΜΕΤΑΒΑΣΗ-Οργάνωση για την Κομμουνιστική Προοπτική συμμετείχαμε στην συνάντηση ενημέρωσης και οργάνωσης της Αλληλεγγύης με την Κούβα με την αντιπροσωπεία του Πολιτιστικού Συλλόγου Χοσέ Μαρτί που συμμετείχε στην 19η Ευρωπαϊκή Συνάντηση Αλληλεγγύης με την Κούβα (Παρίσι, 22-23 Νοέμβρη) και τον πρέσβη της Κούβας στην Ελλάδα Αραμίς Φουέντε Ερνάντες, για νασυμβάλλουμε στο κίνημα αλληλεγγύης και στην οικονομική, πολιτική και επικοινωνιακή στήριξη του Κουβανικού λαού και της Κουβανικής Επανάστασης.
Στηρίζουμε την οικονομική εξόρμηση του Πολιτιστικού Συλλόγου Χοσέ Μαρτί διαθέτοντας κουπόνια για την οικονομική υποστήριξη του έργου "ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ"#EnergiaParaLaVidaτου ευρωπαϊκού δικτύου αλληλεγγύης mediCUBA-Europe. Στόχος του έργου είναι η εγκατάσταση ηλιακών σταθμών παραγωγής ενέργειας εκτιμώμενης ισχύος 1000 kWp (περίπου 1000 MWh ανά έτος) έως το 2026 στο Ινστιτούτο Εμβολίων Finlay, στην Ιατρική Σχολή της Λατινικής Αμερικής και στο Κέντρο Μοριακής Ανοσολογίας. Η παροχή σταθερής και μόνιμης ενέργειας θα συμβάλλει στην απρόσκοπτη παραγωγή φαρμάκων και εμβολίων καθώς και στην αναβάθμιση της ποιότητας περίθαλψης του κουβανικού λαού με την παροχή αποτελεσματικότερων υπηρεσιών υγείας.
Καλούμε τις φίλες και τα μέλη μας, τους αγωνιστές του κινήματος, τον λαό και την νεολαία να στηρίξει έμπρακτατην Κούβα και τον Κουβανικό λαό συμβάλλοντας στην οικονομική εξόρμηση και στις μπριγάδες αλληλεγγύης και κυρίως να δυναμώσει το κινηματικό ρεύμα καταδίκης των ΗΠΑ και των συμμάχων τους για την άρση του παράνομου και απαράδεκτου αποκλεισμού της Κούβας.
"Στο πλαίσιο της μάχης ενάντια στην κομμουνιστική καταπίεση" όπως είχε δηλώσει ο Τραμπ μιλώντας σε βετεράνους της αποτυχημένης απόπειρας αμερικανικής εισβολής στον Κόλπο των Χοίρων το 1961, οι κυρώσεις περιελάμβαναν την ένταξη της Κούβας στη λίστα με τα κράτη που υποστηρίζουν την τρομοκρατία, την εφαρμογή του κεφαλαίου ΙΙΙ του νόμου Χελμς-Μπάρτον που επιτρέπει τις προσφυγές κατά της Κούβας για τις εθνικοποιήσεις επιχειρήσεων και περιουσιών αλλά και κατά αμερικανικών εταιρειών που έχουν οικονομικές συναλλαγές με εθνικοποιημένες επιχειρήσεις της Κούβας, περιορισμούς στις πτήσεις και στις ενοικιάσεις αεροσκαφών από την κουβανική εταιρία αερομεταφορών, στις εμπορικές και χρηματοοικονομικές συναλλαγές, στα εμβάσματα προςτο νησί, στις εισαγωγές καυσίμων κ.α..
Ο νόμος Τοριτσέλι υπογράφηκε το 1992 από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζ. Μπους κατόπιν έγκρισής του από το Κογκρέσο και περιελάμβανε κυρώσεις στις χώρες που βοηθούσαν την Κούβα όπως μη λήψη οικονομικής ή άλλης βοήθειας, απογόρευση θυγατρικών αμερικανικών εταιριών να συναλλάσσονται με την Κούβα, απαγόρευση στα σκάφη οποιασδήποτε χώρας που εισέρχονται στα λιμάνια του νησιού να αποβιβάζονται σε αμερικανικό λιμάνι τους επόμενους 6 μήνες, περιορισμούς στα εμβάσματα προς την Κούβα και άλλες.
Ο νόμος Χελμς-Μπάρτον υπογράφηκε το 1996 από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον κατόπιν έγκρισής του από το Κογκρέσο και περιελάμβανε κινήσεις διεθνοποίησης του αποκλεισμού της Κούβας μέσω πολιτικών δράσεων στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και μέσω πιέσεων σε τρίτες χώρες, ακύρωση των πιστώσεων και της διεθνής οικονομικής βοήθειας στους διεθνείς χρηματοδοτικούς οργανισμούς του ΟΗΕ, μποϊκοτάζ στις ξένες επενδύσεις μέσα από κυρώσεις όπως η άρνηση χορήγησης βίζας και πιστώσεων από αμερικανικούς οικονομικούς φορείς στους επενδυτές, περιορισμός των οικονομικών σχέσεων των κρατών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης με την Κούβα μέσω περικοπών των οικονομικών ενισχύσεων που χορηγούνταν από τις ΗΠΑ προς αυτές, παρεμπόδιση των εξαγωγών ζάχαρης απαγορεύοντας την εισαγωγή προϊόντων στις ΗΠΑ από τρίτες χώρες που είχαν χρησιμοποιήσει πρώτες ύλες από την Κούβα, θέσπιση διαδικασίας προσφυγών Κουβανών πολιτογραφημένων Αμερικανών κατά της Κούβας για τις εθνικοποιήσεις επιχειρήσεων και περιουσιακών στοιχείων αλλά και κατά αμερικανικών εταιρειών που έχουν οικονομικές συναλλαγές με εθνικοποιημένες επιχειρήσεις της Κούβας ή με επιχειρήσεις που εκμεταλλεύονται εθνικοποιημένες υποδομές και πόρους (λιμάνια, αεροδρόμια, ορυχεία, καλλιεργήσιμη γη, οικόπεδα, ακίνητα κ.α.).
Ως "Ειδική περίοδος σε καιρό ειρήνης" ή απλά "Ειδική Περίοδος" αναφέρεται η περίοδος '89-'93 οπότε και το ΑΕΠ της Κούβας μειώθηκε κατά 34,8%. Λόγος αυτής της πτώσης ήταν ο αμερικανικός αποκλεισμός αλλά και η διάλυση της Κομεκόν και της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 με τις οποίες η Κούβα διατηρούσε άνω του 70% των εμπορικών συναλλαγών της, τις οποίες και έχασε. Ενδεικτικό της έντασης της κρίσης της περιόδου είναι πως η ημερήσια κατανάλωση θερμίδων μειώθηκε από 3.000 το 1989 σε περίπου 1.860 το 1993. Βέβαια λόγω των κοινωνικών πολιτικών που εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται, η μείωση αυτή δεν αντικατοπτρίζεται σε αύξηση της θνησιμότητας την ίδια περίοδο. Για την αντιμετώπιση της κρίσης, η κουβανική κυβέρνηση προχώρησε σε μια σειρά πολιτικοοικονομικών μεταρρυθμίσεων στην κατεύθυνση ενός μοντέλου κρατικού κεντρικού ελέγχου και σχεδιασμού με ταυτόχρονη ανάπτυξη εργατοαγροτικών συνεταιρισμών και αυτοαπασχολούμενων παραγωγών σε σχέση με το μοντέλο του σκληρού κρατικού κεντρικού σχεδιασμού του εφάρμοζε μέχρι τότε. Κάποιες από τις μεταρρυθμίσεις περιελάμβαναν την ευρεία ανάπτυξη του τουρισμού για την προσέλκυση ξένου νομίσματος, την δημιουργία Βασικών Μονάδων Συνεταιριστικής Παραγωγής με την παράδοση της επικαρπίας του μεγαλύτερου μέρους της γης στους εργαζόμενους των κρατικών αγροκτημάτων, την προσέλκυση ξένων επενδύσεων με τη μορφή κοινοπραξιών και το κράτος της Κούβας μεγαλύτερο μέτοχο, την ελεγχόμενη ενεργοποίηση της αυτοαπασχόλησης, την αναμόρφωση του εξωτερικού εμπορίου, την δημιουργία βιομηχανικών και αγροτοκτηνοτροφικών αγορών όπου πωλούνταν με απελευθερωμένες τιμές τα πλεονάσματα των κρατικών γεωργικών και βιομηχανικών προϊόντων βάζοντας φρένο στην μαύρη αγορά κ.α.. Η άνοδος του Ούγκο Τσάβες στην εξουσία της Βενεζουέλας το 1998 και η στενή πολιτική και εμπορική συνεργασία των δύο Δημοκρατιών συνέβαλε ουσιαστικά στην αντιμετώπιση της κρίσης στην Κούβα. Περισσότερες πληροφορίες για την περίοδο αλλά και συνολικά για την ιστορία της Κουβανικής Επανάστασης μπορείτε να βρείτε στο βιβλίο του Αρνάλντο Σίλβα Λεόν, "Σύντομη ιστορία της Κουβανικής Επανάστασης 1959-2000" εκδ. ΚΨΜ, 2021.