Ένα σημαντικό προχώρημα στην αντιδραστική εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, την ένταση των κοινωνικών διακρίσεων και την είσοδο των ιδιωτών στην εκπαίδευση επιχειρεί η κυβέρνηση με τη μετατροπή 22 Γυμνασίων και Λυκείων σε "Δημόσια Ωνάσεια Σχολεία" (ΔΗΜ.Ω.Σ.).

Την ίδια ώρα που συνολικά το δημόσιο σχολείο υποβαθμίζεται, με την κυβέρνηση να έχει προχωρήσει σε περικοπές στον κρατικό προϋπολογισμό για την παιδεία, τα κενά στα δημόσια σχολεία να παραμένουν αυξημένα, τα αντιπαιδαγωγικά μέτρα όπως η αύξηση των μαθητών ανά τάξη και οι συμπτύξεις τμημάτων να δίνουν και να παίρνουν, δε διστάζουν να παρουσιάζουν την ίδρυση των Ωνάσειων σχολείων ως μια πολιτική που ενισχύει τις «ίσες ευκαιρίες» στην εκπαίδευση. Στην πραγματικότητα πρόκειται για το ακριβώς αντίθετο: μια πολιτική που στοχεύει σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα πολλών ταχυτήτων, καθ’ υπαγόρευση των στρατηγικών κατευθύνσεων Ο.Ο.Σ.Α. - Ε.Ε. - κεφαλαίου. Μια πολιτική που υποβαθμίζει την δημόσια εκπαίδευση και το δημόσιο σχολείο και παρουσιάζει τώρα τους ιδιώτες ως ευεργέτες που θα «σώσουν» την κατάσταση.

Όχι μόνο το Ίδρυμα Ωνάση δεν είναι «ευεργέτες» του δημόσιου σχολείου, αντίθετα είναι γνωστά τα παρελθόντα σκάνδαλα που κόστισαν στον ελληνικό λαό και τα δημόσια ταμεία με την εξαίρεση του ιδρύματος από τον Ειδικό Φόρο Ακινήτων. Η κυβέρνηση προχωρά σε ένα νέο σκάνδαλο παραχωρώντας δημόσιες σχολικές υποδομές προκειμένου να αξιοποιηθούν από τον συγκεκριμένο ιδιωτικό φορέα. Οι ιδιώτες παριστάνουν τους χορηγούς που παράγουν «κοινωνικό έργο» ενώ στην πραγματικότητα η κυβέρνηση τους χαρίζει τις κτηριακές εγκαταστάσεις των σχολείων, το προσωπικό και λειτουργικά έξοδα που θα καλύπτονται από τους Δήμους.

Η ανοιχτή εμπλοκή ιδιωτών στα σχολεία πάει χέρι - χέρι με τη δημιουργία ενός ριζικά διαφορετικού σχολείου δομημένου στα πρότυπα του νεοφιλελευθερισμού και της αγοράς. Τα Ωνάσεια σχολεία θα είναι διαμορφωμένα για τους λίγους και «άριστους» και όχι για τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων και των συγκεκριμένων ευάλωτων περιοχών. Με ξεχωριστό «αυτόνομο» πλαίσιο λειτουργίας, διαφορετική πηγή χρηματοδότησης, τρόπο εισαγωγής, διαφορετικό αναλυτικό πρόγραμμα και διδακτικό ωράριο για τους εκπαιδευτικούς, διαφορετικό ανώτερο αριθμό παιδιών στην τάξη (25 και όχι 27-29 που ισχύει σε όλα τα σχολεία), διαφορετικό απολυτήριο αλλά και διαφορετικό ωράριο λειτουργίας καθώς προβλέπονται ακόμη και θερινά μαθήματα! Καμία πρόβλεψη δεν υπάρχει και για τη συμπερίληψη της ειδικής αγωγής.

Η ίδρυση των ΔΗΜ.Ω.Σ. παρουσιάζεται στρεβλά από την κυβέρνηση ως στήριξη των μαθητών των ευάλωτων περιοχών. Ουσιαστικά πρόκειται για μια κοροϊδία καθώς η εισαγωγή στα ΔΗΜ.Ω.Σ. θα γίνεται με εξετάσεις αντίστοιχες με το μοντέλο των πρότυπων σχολείων και οι μαθητές των συγκεκριμένων περιοχών κατά κύριο λόγο θα αποκλειστούν από το σχολείο της περιοχής τους. Είναι γνωστή η εμπειρία των πολύ σκληρών εξετάσεων για την εισαγωγή των μαθητών στα πρότυπα σχολεία, που οδήγησε σε μια νέα φροντιστηριακή «φάμπρικα» προετοιμασίας ειδικά για αυτές τις εξετάσεις, εισάγοντας το φροντιστήριο άτυπα και στο δημοτικό και τις πρώτες τάξεις του γυμνασίου με υψηλές οικονομικές απαιτήσεις για τις οικογένειες. Η καθημερινότητα των μαθητών θα γίνει πιο ασφυκτική λόγω της εντατικοποίησης, ενώ παράλληλα θα προάγεται ο ανταγωνισμός, η αριστεία και ο κοινωνικός κανιβαλισμός. Οι μαθητές που δεν θα μπορούν να εγγραφούν στο σχολείο της περιοχής τους γιατί μετατράπηκε σε «Ωνάσειο» θα οδηγηθούν σε σχολεία άλλων περιοχών μακριά από τον τόπο τους, γεγονός το οποίο, επίσης, θα δημιουργήσει μεγάλη πίεση στις οικογένειές τους αλλά και προβλήματα στα σχολεία που θα πρέπει να απορροφήσουν αυτούς τους μαθητές.

Τα Ωνάσεια σχολεία όπως και τα πρότυπα θα αποτελέσουν τον «πολιορκητικό κριό» για την εφαρμογή του Διεθνούς Απολυτηρίου (Ι.Β.) το οποίο θα εφαρμοστεί αρχικά σε ορισμένα πρότυπα σχολεία και στη συνέχεια θα γενικευτεί σε όλα τα πρότυπα. Το Ι.Β. έρχεται να πλήξει ευθέως τη δημόσια εκπαίδευση καθώς όπως ήδη συζητιέται οι κάτοχοι του Ι.Β. θα μπορούν όχι μόνο να έχουν πρόσβαση στα ιδιωτικά πανεπιστήμια του εξωτερικού, αλλά να αποκτούν και προνομιακή πρόσβαση στα δημόσια πανεπιστήμια της χώρας, χωρίς να υποβληθούν στη διαδικασία των πανελλαδικών εξετάσεων.

Ταυτόχρονα, η ίδρυση Ωνάσειων σχολείων, συνεπάγεται τη δημιουργία μαθητριών/ων τριών και τεσσάρων ταχυτήτων, ανάλογα με το σχολείο στο οποίο θα φοιτούν (ΕΠΑΛ, Ωνάσειο, Γενικό), και άρα και αντίστοιχων φοιτητών και εργαζομένων την επόμενη μέρα. Ανάλογα με το σχολείο στο οποίο θα έχει καταφέρει ή τύχει να μπει ένα παιδί, θα έχει ανάλογες ευκαιρίες ή όχι στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το γεγονός αυτό, άρει το κοινωνικό συμβόλαιο που ήταν εδραιωμένο μεταπολιτευτικά, ότι η εισαγωγή στην εκπαίδευση έδινε τη δυνατότητα κοινωνικής ανέλιξης για τα παιδιά των πιο λαϊκών στρωμάτων. Τα Ωνάσεια θα αποτελούν τα σχολεία για τα πιο “φιλόδοξα” παιδιά, που θα έχουν ευκαιρίες ανέλιξης, ενώ οι υπόλοιποι θα έχουν πολύ πιο υποβαθμισμένη προοπτική.

Σε ό,τι αφορά τους εκπαιδευτικούς που θα εργαστούν στα Ωνάσεια σχολεία, αυτοί θα επιλέγονται με ατομικό φάκελο προσόντων (μεταπτυχιακά, διδακτορικά, σεμινάρια κλπ), με συνέντευξη και διαρκή εντατική αξιολόγηση. Επιπλέον, η ίδρυση των συγκεκριμένων σχολείων θα αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα για την είσοδο της λογικής του management στη λειτουργία των σχολείων, της λειτουργίας τους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Τα «Ωνάσεια» σχολεία θα διοικούνται από 9μελή διοικούσα επιτροπή (4 μέλη από το Ωνάσειο και 5 μέλη που θα τα διορίζει το υπουργείο Παιδείας), με ενισχυμένο το ρόλο του διευθυντή και δυνατότητα ο ίδιος να επιλέγει υποδιευθυντές αλλά και ποιοι εκπαιδευτικοί θα αξιολογηθούν. Πρόκειται για συνθήκες εργασίας που υπονομεύουν ακόμη βαθύτερα τα εργασιακά κεκτημένα των εκπαιδευτικών ενώ ταυτόχρονα διαμορφώνεται ένα συνολικό πλαίσιο λειτουργίας του σχολείου που περισσότερο παραπέμπει σε διοίκηση επιχείρησης. Ο κοινωνικός ρόλος του εκπαιδευτικού ως λειτούργημα θα συμπιεστεί ακόμη περισσότερο στις συμπληγάδες ενός αυταρχικού και επιχειρηματικού διοικητικού μοντέλου.

Η κατεύθυνση της επένδυσης ιδιωτών στα δημόσια σχολεία σε συνδυασμό με την εφαρμογή της αξιολόγησης και την «αυτονόμηση» της σχολικής μονάδας σε όποιες χώρες της Ευρώπης εφαρμόστηκε, όπως και στις Η.Π.Α. οδήγησε σε σχολεία πρώτης και δεύτερης κατηγορίας. Πρώτης κατηγορίας σχολεία τα οποία εξασφαλίζουν πόρους και ενισχύονται σημαντικά μέσω της ιδιωτικής χρηματοδότησης στα οποία αφομοιώνονται τα παιδιά που προέρχονται από ανώτερα κοινωνικά στρώματα και από την άλλη σχολεία υποβαθμισμένα στα οποία αφομοιώνονται τα παιδιά των εργατικών και λαϊκών οικογενειών. Είναι γνωστό το παράδειγμα των charter schools στις Η.Π.Α., τα οποία αφού πρώτα κατηγοριοποιήθηκαν μέσω αξιολόγησης, στη συνέχεια τα σχολεία που κρίθηκαν «ανεπαρκή» δόθηκαν σε ιδιώτες προκειμένου να τα «αναβαθμίσουν». Η υποχώρηση του δημόσιου χαρακτήρα του σχολείου και η είσοδος των ιδιωτών στην εκπαίδευση αποτελούν θεμελιώδεις αιτίες για την ένταση των ανισοτήτων συνολικά μέσα στις σύγχρονες κοινωνίες.

Απέναντι σε όλα τα παραπάνω η απάντηση πρέπει να είναι ο συντονισμένος αγώνας εκπαιδευτικών, μαθητών και γονέων. Ήδη οι μαθητές κινητοποιούνται με καταλήψεις και τα σωματεία των εκπαιδευτικών δηλώνουν την αντίθεσή τους στην ίδρυση των Ωνάσειων σχολείων. Ο αγώνας των εκπαιδευτικών, των μαθητών και των γονέων μπορεί να ανατρέψει τις κυρίαρχες πολιτικές στην εκπαίδευση. Ενάντια στο νέο Λύκειο των κοινωνικών και οικονομικών εμποδίων και της ιδιωτικοποίησης, ενάντια στις πολιτικές διάλυσης του δημοσίου Πανεπιστημίου και την ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων. Μέσα από τα σωματεία των εκπαιδευτικών, τους συλλόγους γονέων, τα μαθητικά συμβούλια να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για ένα ενιαίο αγωνιστικό κίνημα που θα διεκδικήσει και θα επιβάλει καθολικά και αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση.

Χαιρετίζουμε και στηρίζουμε τον αγώνα που απαιτεί την άμεση ανάκληση της μετατροπής των 22 σχολείων σε Ωνάσεια!

Πανεκπαιδευτικός και παλλαϊκός αγώνας για δημόσιο, δωρεάν και δημοκρατικό σχολείο για όλους και όλες! Έξω οι ιδιώτες από τα σχολεία!

Σχολείο χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς, για τις ανάγκες του λαού και όχι για τα συμφέροντα των επιχειρηματιών!

ΜΕΤΑΒΑΣΗ – Οργάνωση για την Κομμουνιστική Προοπτική