Συνεχίζουμε τον αγώνα για δικαιοσύνη και δημόσιους σιδηροδρόμους μέχρι την ανατροπή!
Όλες και όλοι και την Παρασκευή 7/3 στις 19.00 στο Σύνταγμα και σε άλλες πόλεις
Οι μεγαλειώδεις και ιστορικής σημασίας κινητοποιήσεις της 28ης Φεβρουαρίου σε όλη την Ελλάδα και σε σειρά χωρών του εξωτερικού γύρω από το έγκλημα των Τεμπών, αποτελούν την πυξίδα και το σημείο αναφοράς όλων των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων από εδώ και στο εξής.
Η μαζικότητα των κινητοποιήσεων της 5ης Μαρτίου και η διάθεση για συνέχιση του αγώνα παρά την αναίτια καταστολή από τις δυνάμεις της αστυνομίας, με νέα κινητοποίηση στις 7 Μάρτη στο Σύνταγμα και άλλες πόλεις της χώρας, αλλά και η επιλογή σύνδεσης με το κίνημα αυτό της φεμινιστικής συγκέντρωσης και πορείας της 8ης Μάρτη που θα καταλήξει στη HELLENIC TRAIN, μαρτυρούν ότι πλέον τίποτα δεν θα είναι ίδιο.
Μπαίνουμε σε έναν νέο κύκλο αγώνα και κινητοποιήσεων, όπου το σύνθημα « ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΞΥΓΟΝΟ » φανερώνει τη συνολική λαϊκή οργή και αγανάκτηση απέναντι στην Κυβέρνηση και τις ασκούμενες πολιτικές της, γι αυτό και δεν είναι τυχαία η στιγμή εμφάνισής της. Δύο χρόνια μετά το δυστύχημα, αλλά με φανερή την κυβερνητική προσπάθεια συγκάλυψης και με ενεργό το τεράστιο ζήτημα της ακρίβειας και της αδυναμίας πρόσβασης της κοινωνικής πλειοψηφίας σε βασικά αγαθά. Το σύγχρονο κοινωνικό και δημοκρατικό ζήτημα πυροδοτούν την κοινωνική έκρηξη του τελευταίου διαστήματος.
Η στάση της Κυβέρνησης, αναδεικνύει την πολιτική της αμηχανία λόγω της φανερής κρίσης νομιμοποίησής της από πλατιά τμήματα της κοινωνίας, ακόμα και από κόσμο που ψήφισε ΝΔ στις εκλογές των τελευταίων ετών. Πέραν της πρωτοφανούς βίας και καταστολής των κινητοποιήσεων, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός επιχειρεί μια έντονη φυγή μπρος τα μπρος, εξαπολύοντας επίθεση από βήματος της Βουλής απέναντι στο Δημόσιο και όσους το υπερασπίζονται, όπως και στους συγγενείς των θυμάτων. Συνεχίζει στον δρόμο των ιδιωτικοποιήσεων και της αύξησης των στρατιωτικών δαπανών με παράλληλη μείωση των κονδυλίων κοινωνικής πολιτικής.
Χωρίς κανένα κοινοβουλευτικό κόμμα να θέτει επί της ουσίας το ζήτημα δημόσιων σιδηροδρόμων, η ΝΔ επιλέγει να ανοίξει μέτωπο με αυτό, γνωρίζοντας καλά, ότι το αίτημα αυτό, αποτελεί το αντίβαρο στη νεοφιλελεύθερη ατζέντα και πολιτική, ανοίγοντας δρόμους για βαθύτερες διεκδικήσεις, συγκρούσεις και ανατροπές. Μόνο με δημόσιους σιδηροδρόμους μπορούμε να έχουμε ασφαλείς, ποιοτικές και φθηνές μετακινήσεις. Η πολεμική απέναντι στο αίτημα αυτό, ακόμα και αν φαίνεται ότι γίνεται από αριστερή σκοπιά – όπως την κάνει το ΚΚΕ - στην ουσία λειτουργεί ως δικλείδα ασφαλείας για την Κυβέρνηση και το σύστημα.
Την ίδια στιγμή είναι φανερή η δυσκολία και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων να κεφαλαιοποιήσουν τόσο την λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή όσο και την κρίση νομιμοποίησης της ΝΔ. Με ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά να βρίσκονται σε φανερή αμηχανία, εφόσον πέραν του μεγάλου ζητήματος της συγκάλυψης, δεν μπορούν να μιλήσουν για το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, όταν έχουν πρωτοστατήσει από κυβερνητικές θέσεις στο ξεπούλημα του ΟΣΕ.
Τώρα, χρειάζεται συγκέντρωση δυνάμεων για την ανάδειξη των πολιτικών ευθυνών της Κυβέρνησης της ΝΔ. Μιας κυβέρνησης που έξι χρόνια τώρα με βασική ατζέντα τις ιδιωτικοποιήσεις και τη συκοφάντηση κάθε τι δημόσιου, προχωρά σε ανελέητη επίθεση στα λαϊκά και δημοκρατικά δικαιώματα. Παράλληλα απαιτείται να επιμείνουμε στον δρόμο, που χάραξε και υπηρετεί με συνέπεια ο Σύλλογος Συγγενών Θυμάτων Τεμπών, για απόδοση δικαιοσύνης, απέναντι σε κάθε προσπάθεια συγκάλυψης που έχει συντελεστεί ή σκοπεύουν να κάνουν.
Επιπλέον, χρειάζεται η ανάδειξη του αιτήματος για δημόσιους σιδηρόδρομους εδώ και τώρα χωρίς αποζημίωση, με νέους όρους και με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, απέναντι τόσο στην αδηφάγα λογική του κέρδους και των ιδιωτικοποιήσεων όσο στην υπεράσπιση του παλιού Δημοσίου, που απέχει πολύ από τις κοινωνικές ανάγκες του σήμερα. Ένα αίτημα, που η υιοθέτησή του από το λαϊκό και εργατικό κίνημα, δεν υπονομεύει αλλά μπορεί να συμβάλει στον αγώνα για δικαίωση και απόδοση πολιτικών και ποινικών ευθυνών.
Ο αγώνας για δικαιοσύνη, απόδοση πολιτικών και ποινικών ευθυνών προς κάθε υπεύθυνο πρόσωπο όσο ψηλά κι αν βρίσκεται και για δημόσιους σιδηρόδρομους με νέους κοινωνικούς όρους, χρειάζεται να αποτελέσουν την καρδιά των αιτημάτων του πλατιού κινήματος που διαμορφώνεται. Απέναντι σε αυτά καλείται να λογοδοτήσει η Κυβέρνηση και στη βάση αυτών κρίνεται η μακροημέρευσή της.
Η ανατροπή της Κυβέρνησης χρειάζεται και μπορεί να γίνει υπό το βάρος του μαζικού κινήματος με πολιορκητικό κριό τα αιτήματα αυτά και τη διεκδίκηση επιβολής τους. Όσο δεν υλοποιούνται η Κυβέρνηση είναι ανεπιθύμητη και στερείται νομιμοποίησης στα μάτια της κοινωνικής πλειοψηφίας, όπως και κάθε επίδοξη αντικαταστάτριά της που δεν θα τα υλοποιήσει.
Στο μακρύ δρόμο που ανοίγεται χρειάζεται συγκέντρωση δυνάμεων σε όλα τα επίπεδα. Κανένας ανασχηματισμός και καμία πρόταση δυσπιστίας δεν μπορούν να απονείμουν δικαίωση. Η εισβολή του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο απαιτεί δράση από τις πρωτοπόρες δυνάμεις στην αριστερά και το εργατικό και λαϊκό κίνημα. Συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε τον αγώνα για δικαίωση – δημοκρατία – δημόσια αγαθά απέναντι στην τρομοκρατία και την καταστολή. Με τις τελευταίες μέρες να θυμίζουν και πάλι το κίνημα των πλατειών και των αντιμνημονιακών αγώνων, να φροντίσουμε αυτή τη φορά την ιστορία να τη γράψουμε εμείς.
ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ