Η απεργία στις 28 Φλεβάρη πρέπει να είναι μαζική, διεκδικητική. Σηκώνουμε το βάρος του αγώνα στις πλάτες μας, μέσα από τα σωματεία μας και σε συντονισμό ανεξάρτητα από την αδράνεια των ηγεσιών, τύπου ΓΣΕΕ, που δεν έχουν καμία πραγματική διάθεση να πετύχει ο λαός νίκες απέναντι στην κυβέρνηση. Να στείλει το μήνυμα ότι δεν θα υποχωρήσουμε, ότι θα σηκώσουμε εμείς το γάντι για τα εργατικά και κοινωνικά αιτήματα που παραμένουν αδικαίωτα.

Είναι επιτακτική ανάγκη η λήψη πρωτοβουλιών από το μαχόμενο ταξικό εργατικό κίνημα και τα συνδικάτα δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για την ανάπτυξη πολύμορφου αποφασιστικού μαζικού ταξικού αγώνα που μπορεί να αποτελέσει τη μοναδική κοινωνική αντιπολίτευση στα σχέδια κυβέρνησης και μεγαλοεπιχειρηματιών.

Το κείμενο επιχειρεί να αναμετρηθεί με το ερώτημα της συνδικαλιστικής οργάνωσης, σε μια εποχή που υπάρχουν υποχωρήσεις στο εργατικό κίνημα, σε μια εποχή που εξαπολύεται έντονη επίθεση στα κεκτημένα του, όπως το δικαίωμα στον συνδικαλισμό, την απεργία, η 8ωρη και η 5ήμερη εργασία. Με την παραδοχή λοιπόν, ότι ζούμε σε εποχή στην οποία η συνδικαλιστική οργάνωση και οι μορφές αγώνα έχουν υποχωρήσει και δεν έχουν μαζική έκφραση, επιχειρούμε να απαντήσουμε το ερώτημα «πως να κάνουμε ξανά, τον συνδικαλισμό επικίνδυνο»